Ik weet het, vaak kan jij je minstens zo wanhopig voelen als je partner met wie je zo graag een kindje zou willen krijgen.
Eigenlijk voelt óók jouw buik een beetje leeg misschien, zoek je naar oorzaken, krijg jij onderzoeken en leef je mee met je partner.

Het kan echter ook zijn, en ook dat is een natuurlijke manier om het verdriet niet te voelen of het niet bij jezelf te willen zoeken omdat het misschien op een falen lijkt, dat jij niets wilt voor jezelf. En wat kan ook dát vervelend voelen.
Mag ik je iets vragen? In welke persoon herken jij jezelf of gedeeltelijk jezelf?
Mag ik jou hierbij een bemoedigend woord geven. Het is niemands “fout” noch een “tekortkoming” of “falen”. Het is nu wat het is…

Het goede nieuws is echter dat je wèl wat kan doen. En best nog veel. Zullen we eens kijken wat mogelijk is en wat bij jou past? Ja,… want het mag echt bij jou passen. Als jij geen sporter of hardloper bent, is het bijzonder en tegen jouw wil misschien om marathons te gaan lopen.

Een marathon is natuurlijk lichtelijk overdreven omdat je jezelf ook echt rust moet geven. Juist in deze periode is het belangrijk aan elkaar toe te komen. Niet alleen met vrijen maar ook samen iets ondernemen, als is het elke avond wandelen. Omdat namelijk de neiging kan ontstaan dat je elkaar afkeurt, mag je elkaar bewust complimenten gaan geven op allerlei uiteenlopende vlakken.

Is er nog meer wat je zou kunnen doen om deze tijd niet afwachtend door te brengen maar juist je liefde voor elkaar te beleven?

In mijn volgende blog schrijf ik wat je zou kunnen doen om meer kans te hebben de onvervulde kinderwens een vervulde kinderwens te laten worden.